ایران از دیدگاه خطر زلزله همواره به عنوان منطقه‌ای با خطر بالا شناخته شده است. افزایش اطلاعات درباره رفتار ساختمان‌ها در زلزله‌های اخیر باعث نگرانی در مورد وضعیت لرزه‌ای ساختمان‌ها موجود در ایران شده است که بدون توجه به ضوابط و آیین نامه های مرتبط با زلزله ساخته شده اند. در این میان آزمایشگاه‌ها که از منظرهای ارزش مالی و خطرزایی دارای اهمیت خیلی زیاد می‌باشند را می‌توان نمونه‌ای از پر ریسک‌ترین ساختمان‌ها دانست. برنامه‌ریزی‌های لازم برای ایجاد آمادگی جهت بالا بردن میزان ایمنی و کاهش تلفات و خسارات باید قبل از رخداد زلزله انجام شده و پیاده‌سازی گردد. این برنامه‌ریزی می‌تواند به صورت کلان توسط مرجع بالادستی آزمایشگاه‌ها انجام شده و به صورت خاص و متناسب برای هر آزمایشگاه اجرا گردد. توسعه همکاری‌های داخلی به منظور شبکه‌سازی فعالیت‌های علمی در زمینه علوم و مهندسی زلزله در ایران و جایگزین نمودن رفتار علمی به جای واکنش احساسی هنگام بروز سانحه، مدیریت اضطرار و سرانجام مدیریت ریسک سانحه از ضرورت‌های برخورد با پدیده زلزله است. به منظور مدیریت ریسک ناشی از خطر زلزله، شناخت و برآورد ریسک موجود ضروری است. پیش از تدوین یک برنامه کلی برای کاهش آسیب‌پذیری آزمایشگاه‌های کشور در برابر زلزله، ارزیابی وضع لرزه‌ای موجود این ساختمان‌ها از گام‌های ابتدایی مهم می‌باشد. ضمناً باید توجه داشت که به دلیل لرزه‌خیزی ایران، توسعه آزمایشگاه‌ها بدون توجه ویژه به پیامدهای لرزه‌ای خاص این ساختمان‌ها، عملاً می‌تواند به ایجاد تلفات انسانی و اتلاف سرمایه ملی و دستاوردهای علمی کشور منجر گردد.
)