با پیدایش فناوری اطلاعات و آغاز عصر اطلاعات، آموزش نیز که یکی از ابزارهای تبادل اطلاعات میباشد، خواه ناخواه دچار تغییر و تحول شده که در صورت عدم درک این واقعیت مراکز آموزشی و افراد ذیربط آن فاصله زیادی از جامعه جهانی خواهند گرفت. سرعت این تغییرات آنقدر زیاد بوده که ظرف چند سال گذشته چهره بسیاری از دانشگاهها را تغییر داده، بسیاری دانشگاههای جدید الکترونیکی را به صحنه آورده و بسیاری از روشهای تدریس سنتی را به تاریخ سپرده و یا خواهد سپرد. انجام کار آزمایشگاهی در دورههای تحصیلی به درک دانشجویان از مطالب درسی کمک زیادی میکند و موقعیتهایی نظیر آموزش با سعی و خطا، کسب توانایی تحلیل دادههای آزمایشگاهی، کار تیمی و ... را فراهم میآورد. اما کار در آزمایشگاه محدودیتهای زمانی و مکانی زیادی را بر دانشجویان و دانشگاه تحمیل میکند. علاوه بر آن وجود خطر در انجام بعضی آزمایشها همچنین هزینه زیاد بعضی از تجهیزات آزمایشگاهی باعث میشود تا استفاده از آنها برای دانشجویان ومحققان همیشه امکانپذیر نباشد. در آموزش مجازی، مزایایی از قبیل کاهش هزینههای آموزشی، آموزش از هر جا و هر زمان که دسترسی به کامپیوتر و اینترنت میسر باشد، تحت پوشش قرار دادن تعداد زیادی از داوطلبان، تکرارپذیر بودن یادگیری، پیگیری فعالیت دانشجویان و تغییر سیستم آموزش استاد محور به دانشجو محور و شیوههای آموزش تعاملی که در آن سهیم شدن آزادانه اطلاعات در محیطی با نظارت استاد به عمل میآید، وجود دارد.