1
عضو هیئت علمی و رئیس آزمایشگاه مرکزی موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی
2
آزمایشگاه مرکزی پژوهشکده علوم و صنایع غذایی
چکیده
به منظور کاهش هزینههای آمادهسازی، کاهش مصرف حلالهای شیمیایی، افزایش سرعت و راندمان در آنالیز نمونهها در آزمایشگاههای کنترل کیفی و محیط زیست، تکنیک استخراج فاز جامد منجر به تولید نتایج دقیقتر و موثرتری نسبت به سایر روشهای زمانبر و هزینهبر استخراج نمونه شده است. استخراج فاز جامد که از کروماتوگرافی معمولی مشتق گردیده است از یک محیط جاذب برای جداسازی نمونهها بر اساس اختلاف در برقراری تعادل با محیط جاذب استفاده شده است. سابقه تاریخی استخراج فاز جامد حداقل به اوایل دهه ۱۹۷۰ برمیگردد که در آن زمان ستونهای انباشته شده با ذرات رزین XAD بر روی هم و به منظور تغلیظ غلظتهای بسیار کمی از آلایندههای آلی موجود در آب مورد استفاده قرار گرفتند. در ۱۹۸۰ شرکتهای تولیدکننده فازهای جامد، مواد پرکننده متنوع با ستونهایی به اشکال متفاوت را به بازار عرضه کردند. پس از این تاریخ جاذبهای ترکیبی برای آنالیز داروها و ترکیبات شیمیایی معرفی شدند. تحقیقات جدید در استخراج فاز جامد به سمت استفاده از دیسکها، میکروفیبرها و خودکارسازی بسیاری از محصولات استخراج فاز جامد سوق پیدا کرده است. این روند برای تولید محصولات جدید استخراج فاز جامد نیز ادامه دارد. در این مقاله پیشرفتهای اخیر در زمینه استخراج فاز جامد از قبیل مدل چند دیسکی برای استخراج مواد شیمیایی پیچیده، توسعه رزینهای تعویض یونی و نیز نمونهبرداری و استخراج در محل، مورد بحث قرار میگیرند.
فیضی, جواد, & رجب نژاد, سید حسین. (1397). آماده سازی آسان نمونه با روش های نوین استخراج فاز جامد در آزمایشگاه های کنترل کیفی. رویکردهای نوین در آزمایشگاههای علمی ایران, 2(4), 5-10.
MLA
جواد فیضی; سید حسین رجب نژاد. "آماده سازی آسان نمونه با روش های نوین استخراج فاز جامد در آزمایشگاه های کنترل کیفی". رویکردهای نوین در آزمایشگاههای علمی ایران, 2, 4, 1397, 5-10.
HARVARD
فیضی, جواد, رجب نژاد, سید حسین. (1397). 'آماده سازی آسان نمونه با روش های نوین استخراج فاز جامد در آزمایشگاه های کنترل کیفی', رویکردهای نوین در آزمایشگاههای علمی ایران, 2(4), pp. 5-10.
VANCOUVER
فیضی, جواد, رجب نژاد, سید حسین. آماده سازی آسان نمونه با روش های نوین استخراج فاز جامد در آزمایشگاه های کنترل کیفی. رویکردهای نوین در آزمایشگاههای علمی ایران, 1397; 2(4): 5-10.